1వ అధ్యాయం – దొంగతనానికి శిక్ష, దాని పరిమాణం
1097 – حديث عَائِشَةَ، عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ: تُقْطَعُ يَدُ السَّارِقِ فِي رُبُعِ دِينَارٍ أخرجه البخاري في 86 كتاب الحدود: 13 باب قول الله تعالى (والسارق والسارقة فاقطعوا أيديهما)
1097. విశ్వాసుల మాతృమూర్తి హజ్రత్ ఆయిషా (రదియల్లాహు అన్హా) కథనం:- “కనీసం పావు (1/4) దీనార్ (దొంగిలించినందు)కు దొంగ చేతిని నరికి వేయాలి” అని దైవప్రవక్త ( సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) ప్రవచించారు.
(సహీహ్ బుఖారీ – హద్దుల ప్రకరణం-86, 13వ అధ్యాయం-ఖౌలిల్లాహి తఅలా వస్సారిఖూ వస్సారిఖతు ఫఖ్తవు అయ్ దియహుమా)
1098 – حديث عَبْدِ اللهِ بْنِ عُمَرَ، قَالَ: قَطَعَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَدَ سارِقٍ فِي مِجَنٍّ ثَمَنُهُ ثَلاَثَةُ دَرَاهِمَ
أخرجه البخاري في: 86 كتاب الحدود: 13 باب قول الله تعالى (والسارق والسارقة فاقطعوا أيديهما)
1098. హజ్రత్ అబ్దుల్లా బిన్ ఉమర్ (రదియల్లాహు అన్హు) కథనం:- “మూడు దిర్హమ్ ల విలువ గల డాలును దొంగిలించే దొంగలకు దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) హస్త ఖండన శిక్ష విధించారు“.
(సహీహ్ బుఖారీ :- 86వ ప్రకరణం-శిక్షాస్మృతి, 13వ అధ్యాయం-ఖౌలిల్లాహి తఅలా వస్సారిఖూ వస్సారిఖతు ఫఖ్తవు అయ్ దియహుమా)
1099 – حديث أَبِي هُرَيْرَةَ، عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ: لَعَنَ اللهُ السَّارِقَ، يَسْرِقُ الْبَيْضَةَ فَتُقْطَعُ يَدُهُ؛ وَيَسْرِقُ الْحَبْلَ فَتُقْطَعُ يَدُهُ
أخرجه البخاري في: 86 كتاب الحدود: 7 باب لعن السارق إذا لم يُسَم
1099.’ హజ్రత్ అబూ హురైరా (రదియల్లాహు అన్హు) కథనం:- “దొంగకు అల్లాహ్ శాపం కలుగుగాక. అతను కోడిగుడ్లు దొంగిలించినందుకు అతని చేయి నరకవేయబడుతుంది; తాడు దొంగిలించినందుకు కూడా అతని చేయి నరకబడుతుంది” అన్నారు దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం).* (సహీహ్ బుఖారీ:- 86వ ప్రకరణం – శిక్షాస్మృతి, 7వ అధ్యాయం, లానస్సారిఖు ఇజా లమ్ యుసమ్మ)
*ఈ హదీసుని బట్టి దొంగకు తప్పకుండా హస్త ఖండన శిక్ష విధించాలని తెలుస్తోంది. అహఁలే సున్నత్ ధర్మవేత్తలందరూ ఈ అభిప్రాయంతో ఏకీభవించారు. అయితే దొంగ సొత్తు పరిమాణం గురించి భేదాభిప్రాయాలున్నాయి. అహఁలే జాహిర్ ధర్మవేత్తల దృష్టిలో నిర్ణీత పరిమాణం అంటూ ఏదీలేదు. ఏ వస్తువు ఎంత దొంగిలించినా హస్త ఖండన శిక్ష విధించాల్సిందే. అధిక సంఖ్యాక ధర్మవేత్తల దృష్టిలో నిర్ణీత పరిమాణం ఉండాలి. అయితే ఆ నిర్ణీత పరిమాణం గురించి భేదాభిప్రాయాలున్నాయి. ఇమామ్ షాఫయి (రహిమహుల్లాహ్) ప్రకారం నిర్ణీత పరిమాణం పావు దీనార్ ఉండాలి. అంటే దొంగిలించిన వస్తువు విలువ కనీసం పావు దీనార్ ఉంటే హస్త ఖండన శిక్ష పడుతుంది. అంతకంటే తక్కువ విలువ గల వస్తువుని దొంగిలిస్తే హస్త ఖండన శిక్ష ఉండదు. ఇమామ్ మాలిక్ (రహిమహుల్లాహ్), ఇమామ్ అహ్మద్ బిన్ హంబల్ (రహిమహుల్లాహ్)ల ప్రకారం ఈ విలువ పావు దీనార్ లేక మూడు దిర్హమ్ లు ; ఇబ్నె షుబ్రుమా (రహిమహుల్లాహ్), ఇబ్నె అబీలైలా (రహిమహుల్లాహ్)ల ప్రకారం అయిదు దిర్హమ్ లు; ఇమామ్ అబూ హనీఫా (రహిమహుల్లాహ్) ప్రకారం పది దిర్హమ్ లు ఉండాలి. ఇమామ్ షాఫయి (రహిమహుల్లాహ్) అభిప్రాయం హదీసుకు అనుగుణంగా ఉంది గనక ఆయన అభిప్రాయమే సరయినదని, మిగిలిన వారి అభిప్రాయాలు ఆమోదయోగ్యమయినవి కావని ఇమామ్ నవవీ (రహిమహుల్లాహ్) అభిప్రాయపడ్డారు. (అనువాదకుడు).
2వ అధ్యాయం – దొంగ వ్యక్తి ఎంతటి వాడైనా హస్త ఖండన తప్పదు.
قطع السارق الشريف وغيره والنهي عن الشفاعة في الحدود
1100 – حديث عَائِشَةَ، أَنَّ قُرَيْشًا أَهَمَّهُمْ شَأْنُ الْمَرْأَةِ الْمَخْزُومِيَّةِ الَّتِي سَرَقَتْ، فَقَالَ: وَمَنْ يُكَلِّمُ فِيهَا رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالُوا: وَمَنْ يَجْتَرِى عَلَيْهِ إِلاَّ أُسَامَةُ بْنُ زَيْدٍ، حِبُّ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَكَلَّمَهُ أُسَامَةُ، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: أَتَشْفَعُ فِي حَدٍّ مِنْ حُدُودِ اللهِ ثُمَّ قَامَ فَاخْتَطَبَ، ثُمَّ قَالَ: إِنَّمَا أَهْلَكَ الَّذِينَ قَبْلَكُمْ أَنَّهُمْ كَانُوا، [ص:186] إِذَا سَرَقَ فِيهِمُ الشَّرِيفُ تَرَكُوهُ، وَإِذَا سَرَقَ فِيهِمُ الضَّعِيفُ أَقَامُوا عَلَيْهِ الْحَدَّ؛ وَايْمُ اللهِ لَوْ أَنَّ فَاطِمَةَ ابْنَةَ مُحَمَّدٍ سَرَقَتْ، لَقَطَعْتُ يَدَهَا
أخرجه البخاري في: 60 كتاب الأنبياء: 54 باب حدثنا أبو اليمان
1100. హజ్రత్ ఆయిషా (రదియల్లాహు అన్హా) కథనం:- ఓసారి మఖ్జూమ్ తెగకు చెందిన ఒక స్త్రీ దొంగతనం చేసింది. (దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) ఆమెకు హస్త ఖండన శిక్ష విధించారు. దాని పట్ల ఖురైష్ తెగ వాళ్ళు తీవ్ర ఆందోళన చెందారు. వారు పరస్పరం సంప్రదించుకుని ఈ విషయంలో దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం)తో ఎవరు మాట్లాడుతారు అని అన్నారు. అప్పుడు కొందరు సలహా ఇస్తూ ఈ విషయమై దైపప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం)తో మాట్లాడగల వారు ఒక్క హజ్రత్ ఉసామా బిన్ జైద్ (రదియల్లాహు అన్హు) మాత్రమేనని, ఆయన్ని దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) అమితంగా అభిమానిస్తారని అన్నారు. చివరికి వారంతా హజ్రత్ ఉసామా (రదియల్లాహు అన్హు)ని దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం)తో మాట్లాడి ఈ వ్యవహారాన్ని పరిష్కరించేందుకు ఒప్పించారు. హజ్రత్ ఉసామా (రదియల్లాహు అన్హు) దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) సన్నిధికి వెళ్ళి వారి విన్నపాన్ని ఆయన ముందుంచారు. అది విని దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) హజ్రత్ ఉసామా (రదియల్లాహు అన్హు)తో ఇలా అన్నారు:- “ఏమిటి, నీవు అల్లాహ్ నిర్ణయించిన శిక్షలలో ఒక శిక్ష గురించి (నా దగ్గర) సిఫారసు చేయదలిచావా?” అన్నారు. ఆ తరువాత ఆయన లేచి నిలబడి ప్రజల ముందు ఉపన్యసించారు. ఆ ఉపన్యాసం చివర్లో ఆయన ఇలా అన్నారు – “స్థితిమంతుడు పేరు పలుకుబడులు గల వ్యక్తి ఎవరైనా దొంగతనం చేస్తే అతడ్ని శిక్షించకుండా వదిలి పెట్టేవారు. అదే పేదవాడు బలహీనుడైన వ్యక్తి దొంగతనం చేస్తే అతడ్ని శిక్షించేవారు. ఈ కారణంగానే మీకు పూర్వం గతించిన జాతులు నాశనమయ్యాయి. దైవసాక్షి! ముహమ్మద్ కూతురు ఫాతిమా (రదియల్లాహు అన్హా) అయినా సరే దొంగతనం చేస్తే నేనామె చేతిని నరికివేస్తాను”.
(సహీహ్ బుఖారీ – 60వ ప్రకరణం – దైవప్రవక్తలు, 54వ అధ్యాయం – హద్దసనా అబుల్ యమాన్)
4వ అధ్యాయం – వివాహిత వ్యక్తి వ్యభిచరిస్తే శిలాశిక్ష విధించాలి
رجم الثيب في الزنى
1101 – حديث عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ إِنَّ اللهَ بَعَثَ مُحَمَّدًا صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِالْحَقِّ، وَأَنْزَلَ عَلَيْهِ الْكِتَابَ فَكَانَ مِمَّا أَنْزَلَ اللهُ آيَةُ الرَّجْمِ، فَقَرَأْنَاهَا وَعَقَلْنَاهَا وَوَعَيْنَاهَا رَجَمَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَرَجَمْنَا بَعْدَهُ فَأَخْشى، إِنْ طَالَ بِالنَّاسِ زَمَانٌ، أَنْ يَقُولَ قَائِلٌ: وَاللهِ مَا نَجِدُ آيَةَ الرَّجْمِ فِي كِتَابِ اللهِ؛ فَيَضِلُّوا بِتَرْكِ فَرِيضَةٍ أَنْزَلَهَا اللهُ وَالرَّجْمُ فِي كِتَابِ اللهِ حَقٌّ عَلَى مَنْ زَنَى، إِذَا أُحْصِنَ، مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ، إِذَا قَامَتِ الْبَيِّنَةُ، أَوْ كَانَ الْحَبَلُ أَوِ الاعْتِرَافُ
أخرجه البخاري في: 86 كتاب الحدود: 31 باب رجم الحبلى من الزنا إذا أحصنت
1101. హజ్రత్ ఉమర్ ఫారూఖ్ (రదియల్లాహు అన్హు) కథనం:- అల్లాహ్ హజ్రత్ ముహమ్మద్ (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం)ని సత్య ప్రాతిపదికపై ప్రభవింపజేశాడు. ఆయన పై దివ్య ఖుర్ఆన్ ని అవతరింపజేశాడు. అల్లాహ్ అవతరింపజేసిన దానిలో శిలాశిక్షకు సంబంధించిన సూక్తి కూడా ఉంది. మేము దీన్ని చదివాము, అర్ధం చేసుకున్నాము, గుర్తుంచుకున్నాము. దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) కూడా శిలాశిక్షను అమలుపరచారు. ఆయన తరువాత మేము కూడా శిలాశిక్షను అమలు పరిచాము. కాని ఓ సుదీర్ఘకాలం గడచిన తరువాత ఈ విషయంలో ఎవరైనా, దైవగ్రంధంలో శిలాశిక్షకు సంబంధించిన సూక్తి ఏదీ మాకు కన్పించడం లేదే! అని అంటారేమోనని నేను భయపడుతున్నాను. ఒకవేళ ఇలా అంటే ముస్లింలు అల్లాహ్ అవతరింపజేసిన ఒక విధిని వదిలేసిన వారయి మార్గభ్రష్టులయిపోతారు. దైవగ్రంధం ప్రకారం వ్యభిచారానికి పాల్పడిన వివాహిత వ్యక్తి (పురుషుడైనా, స్త్రీ అయినా)కి శిలాశిక్ష నిర్దేశించబడింది. ఇది పూర్తిగా నిజం. కాకపోతే సాక్ష్యాల ద్వారా నేరం రుజువు కావాలి లేదా గర్భధారణ అయి ఉండాలి లేదా నేరస్థుడు స్వయంగా వ్యభిచరించినట్లు ఒప్పుకోవాలి.*
(సహీహ్ బుఖారీ – 86వ ప్రకరణం-శిక్షాస్మృతి, 31వ అధ్యాయం-రజ్ముల్ హుబ్ల మినట్టినా ఇజా అహ్సనత్)
* శిలా శిక్షకు సంబంధించిన సూక్తిలోని పదాలు ఈ విధంగా ఉన్నాయి. “అషైఖి వషైఖతి ఇజా జనియా ఫారజూ హమల్ బితా”. ఆ తరువాత ఈ సూక్తిలోని పదాలు రద్దయి పోయాయి; ఆజ్ఞ మాత్రం యధాతధంగా ఉండిపోయింది. అదీగాక శిలా శిక్ష ఆజ్ఞ దివ్యఖుర్ఆన్ ప్రకారం సత్యమైనది. “లేదా వారి కోసం అల్లాహ్ ఏదైనా మార్గం చూపించేవరకు” (4:15) అనే సూక్తిని గురించి దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) వ్యాఖ్యానిస్తూ “అల్లాహ్ వారి కోసం మార్గం చూపించాడు. వివాహితకు శిలాశిక్ష అవివాహితకు కొరడా శిక్ష విధించాలి” అని అన్నారు. కనుక ముస్నద్ ఇమామ్ అహ్మద్ (రహిమహుల్లాహ్) గ్రంథంలో హజ్రత్ ఉబాదా బిన్ సామిత్ (రదియల్లాహు అన్హు) ఇలా ఉల్లేఖించారు. ” ఓ రోజు దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) పై వహీ అవతరించింది. వహీ అవతరణ సమయంలో ఏర్పడే ప్రత్యేక పరిస్థితి దూరమైన తరువాత ఆయన మాట్లాడుతూ ‘ఇదిగో భద్రపరచుకోండి. అల్లాహ్ ఈ స్త్రీల కోసం సరళ మార్గం సృష్టించాడు. వివాహితుడు వివాహితతో, అవివాహితుడు అవివాహితతో వ్యభిచారానికి పాల్పడితే వివాహితులకు 100 కొరడా దెబ్బలతో పాటు, శిలా శిక్ష విధించబడుతుంది. అవివాహితులకు వంద కొరడా దెబ్బల తరువాత ఒక సంవత్సరం పాటు దేశ బహిష్కరణా శిక్ష విధించబడుతుంది’ అని అన్నారు.”
5వ అధ్యాయం – వ్యభిచారి స్వయంగా తన నేరాన్ని ఒప్పుకున్న పక్షంలో…
من اعترف على نفسه بالزنى
1102 – حديث أَبِي هُرَيْرَةَ وَجَابِرٍ قَالَ أَبُو هُرَيْرَةَ: أَتَى رَجُلٌ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَهُوَ فِي الْمَسْجِدِ، فَنَادَاهُ فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللهِ إِنِّي زَنَيْتُ فَأَعْرَضَ عَنْهُ، [ص:187] حتَّى رَدَّدَ عَلَيْهِ أَرْبَعَ مَرَّاتٍ؛ فَلَمَّا شَهِدَ عَلَى نَفْسِهِ أَرْبَعَ شَهَادَاتٍ دَعَاهُ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ: أَبِكَ جُنُونٌ قَالَ: لاَ قَالَ: فَهَلْ أَحْصَنْتَ قَالَ: نَعَمْ، فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: اذْهَبُوا بِهِ فَارْجُمُوهُ قَالَ جَابِرٌ: فَكُنْتُ فِيمَنْ رَجَمَهُ، فَرَجَمْنَاهُ بِالْمُصَلَّى؛ فَلَمَّا أَذْلَقَتْهُ الْحِجَارَةُ هَرَبَ، فَأَدْرَكْنَاهُ بِالْحَرَّةِ، فَرَجَمْنَاهُ
أخرجه البخاري في: 86 كتاب الحدود: 22 باب لا يرجم المجنون والمجنونة
1102. హజ్రత్ అబూహురైరా (రదియల్లాహు అన్హు) కథనం:- ఒక వ్యక్తి దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) సన్నిధికి వచ్చాడు. అప్పుడు దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) మస్జిద్ లో ఉన్నారు. ఆ వ్యక్తి దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం)ను సంబోధిస్తూ “దైవప్రవక్తా! నేను వ్యభిచారం చేశాను” అన్నాడు బిగ్గరగా. దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) తన ముఖాన్ని అతని వైపు నుండి పక్కకు తిప్పుకున్నారు. (అయితే అతను దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) ముందుకు వచ్చి తాను వ్యభిచారానికి పాల్పడ్డానని మళ్ళీ చెప్పాడు) ఈ విధంగా అతను దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) ముందు నాలుగుసార్లు అన్నాడు. అతను స్వయంగా తనకు వ్యతిరేకంగా నాలుగుసార్లు సాక్ష్యమిచ్చినందున దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) అతడ్ని దగ్గరకు పిలిచి “నీవేమయినా పిచ్చివాడివా?” అని అడిగారు. అతను ‘లేదండి’ అన్నాడు. “సరే, నీకు పెళ్ళయిందా?” అడిగారు దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం). అతను ‘అయిందండీ’ అన్నాడు. అప్పుడు దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) తన అనుచరుల్ని ఆదేశిస్తూ “ఇతడ్ని తీసికెళ్ళి శిలాశిక్ష అమలు పరచండి” అని చెప్పారు.
ఈ సందర్భంగా హజ్రత్ జాబిర్ (రదియల్లాహు అన్హు) ఇలా తెలియజేస్తున్నారు: “ఆ వ్యక్తి పై రాళ్ళు రువ్వుతున్న వారిలో నేనూ ఉన్నాను. మేమతడ్ని ఈద్గాహ్ కు తీసికెళ్ళి రాళ్ళు రువ్వాము. నలువైపుల నుంచీ రాళ్ళు వచ్చి మీద పడటం మొదలవ్వగానే అతను వాటి ధాటికి నిలువలేక పరుగు లంకించుకున్నాడు. మేము అతడ్ని వెంబడించి చివరికి మదీనా వెలుపల ఒక రాతి నేలలో కలుసుకొని అతని పై రాళ్ళు రువ్వాము”.
(సహీహ్ బుఖారీ:- 86వ ప్రకరణం-శిక్షాస్మృతి, 22వ అధ్యాయం-లా యుర్జముల్ మజ్నూన్ వల్ మజ్నూన)
1103 – حديث أَبِي هُرَيْرَةَ وَزَيْدِ بْنِ خَالِدٍ الْجُهَنِيِّ قَالاَ: جَاءَ رَجُلٌ إِلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَقَالَ: أَنْشُدُكَ اللهَ إِلاَّ قَضَيْتَ بَيْنَنَا بِكِتَابِ اللهِ؛ فَقَامَ خَصْمُهُ، وَكَانَ أَفْقَهَ مِنْهُ، فَقَالَ: صَدَقَ، اقْضِ بَيْنَنَا بِكِتَابِ اللهِ، وَأْذَنْ لِيَ يَا رَسُولَ اللهِ فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: قُلْ فَقَالَ: إِنَّ ابْنِي كَانَ عَسِيفًا فِي أَهْلِ هذَا، فَزَنَى بِامْرَأَتِهِ، فَافْتَدَيْتُ مِنْهُ بِمِائَةِ شَاةٍ وَخَادِمٍ؛ وَإِنِّي سَأَلْتُ رِجَالاً مِنْ أَهْلِ الْعِلْمِ فَأَخْبَرُونِي أَنَّ عَلَى ابْنِي جَلْدَ مِائَةٍ وَتَغْرِيبَ عَامٍ، وَأَنَّ عَلَى امْرَأَةِ هذَا الرَجْمَ؛ فَقَالَ: وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لأَقْضِيَنَّ بَيْنَكُمَا بِكِتَابِ اللهِ: الْمِائَةَ وَالْخَادِمُ رَدٌّ عَلَيْكَ، وَعَلَى ابْنِكَ جَلْدُ مِائَةٍ وَتَغْرِيبُ عَامٍ؛ وَيَا أُنَيْسُ [ص:188] اغْدُ عَلَى امْرَأَةِ هذَا فَسَلْهَا، فَإِنِ اعْتَرَفَتْ فَارْجُمْهَا فَاعْتَرَفَتْ، فَرَجَمَهَا
أخرجه البخاري في: 86 كتاب الحدود: 46 باب هل يأمر الإمام رجلاً فيضرب الحد غائبًا عنه
1103. హజ్రత్ అబూహురైరా (రదియల్లాహు అన్హు), జైద్ బిన్ ఖాలిద్ జహ్ నీ (రదియల్లాహు అన్హు) కథనం:- ఒక వ్యక్తి దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) సన్నిధికి వచ్చి “నేను దైవసాక్షిగా మిమ్మల్ని అభ్యర్థిస్తున్నాను. మీరు దైవగ్రంధం ఆధారంగా మాత్రమే తీర్పివ్వండి” అని అన్నాడు. ఆ తరువాత అతని కన్నా కాస్త తెలివయిన వాడయిన అతని ప్రత్యర్థి లేచి “ఇతను సరయిన మాటే అన్నాడు దైవప్రవక్తా! మీరు మా వ్యవహారాన్ని దైవగ్రంధం ఆధారంగానే పరిష్కరించండి. జరిగిన సంఘటనేమిటో చెబుతాను అనుమతించండి” అని అన్నాడు. “సరే చెప్పు” అన్నారు దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం). అప్పుడతను ఇలా అన్నాడు: “నా కొడుకు ఇతనింట్లో సేవకుడిగా ఉద్యోగం చేస్తున్నాడు. ఆ అబ్బాయి ఓ రోజు ఇతని భార్యతో వ్యభిచరించాడు. అప్పుడు నేను నష్టపరిహారంగా ఇతనికి వంద మేకల్ని, ఒక బానిసను ఇచ్చాను. అయితే ఆ తరువాత నేను కొందరు తెలిసిన వాళ్ళను విచారిస్తే నా కొడుకుకు వంద కొరడా దెబ్బలు కొట్టాలని, తరువాత అతడ్ని ఒక సంవత్సరం పాటు నగర బహిష్కరణ చేయాలని, ఈ వ్యక్తి భార్యకు శిలాశిక్ష విధించాలని చెప్పారు వారు!”
దైవప్రవక్త(సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) ఈ మాటలు విని “నా ప్రాణం ఎవరి అధీనంలో ఉందో ఆ శక్తిమంతుని సాక్షి! నేను మీ వ్యవహారాన్ని దైవగ్రంధం ప్రకారం పరిష్కరిస్తాను. నీవు ఇతనికి నష్టపరిహారంగా ఇచ్చిన వంద మేకల్ని ఒక బానిసను వెనక్కి తీసుకో. నీ కొడుక్కి వంద కొరడా దెబ్బలు కొట్టబడతాయి, ఒక సంవత్సరం పాటు నగర బహిష్కరణ చేయడం జరుగుతుంది” అని అన్నారు. తరువాత (ఆయన తన అనుచరుడు) అనీస్! (ని ఉద్దేశించి) రేపు నీవు ఈ వ్యక్తి భార్య దగ్గరకెళ్ళి ఆమెను విచారించు. ఒకవేళ ఆమె కూడా ఈ నేరాన్ని ఒప్పుకుంటే ఆమెకు శిలాశిక్ష విధించబడుతుంది’ అని అన్నారు). హజ్రత్ అనీస్ (రదియల్లాహు అన్హు) వెళ్ళి విచారిస్తే ఆమె తన నేరాన్ని ఒప్పుకుంది. అప్పుడు ఆమెకు శిలాశిక్ష అమలు పరచమని దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) ఆదేశించారు.*
(సహీహ్ బుఖారీ, 86వ ప్రకరణం-అల్ హుదూద్, 46వ అధ్యాయం- హల్ యామురుల్ ఇమాము రజులన్ ఫయజ్రిబుల్ హద్ద గాయిబన్ అన్హు)
* ఇమామ్ నవవీ (రహిమహుల్లాహ్) ఇలా రాస్తున్నారు: “హజ్రత్ అనీస్ (రదియల్లాహు అన్హు) ని దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) ఆ స్త్రీ అభిప్రాయం అడిగి తెలుసుకోవడానికి ఆమె దగ్గరకు పంపించారు. “నీ మీద ఆ వ్యక్తి వ్యభిచార నిందను మోపాడు, నీవు అతనికి కొరడా శిక్ష విధింపజేయవచ్చు” అని అన్నారు హజ్రత్ అనీస్ (రదియల్లాహు అన్హు) ఆమెతో. అయితే ఆమె స్వయంగా తన నేరాన్ని ఒప్పుకున్నందున ఆమెకు శిలా శిక్ష విధించబడింది.” షరీఅత్ దృష్ట్యా ఎవరి చేత కూడా నేరాన్ని ఒప్పించవలసిన అవసరం లేదు. అందువల్ల ఈ పని కోసం హజ్రత్ అనీస్ (రదియల్లాహు అన్హు)ని ఆ స్త్రీ దగ్గరకు పంపనవసరం లేదు. పైగా ఎవరైనా తన నేరాన్ని స్వయంగా అంగీకరిస్తే, దాన్ని నిరాకరించేందుకు అతనికి తగిన హితోపదేశం కూడా చేయవచ్చు. (సంకలనకర్త)
6వ అధ్యాయం – వ్యభిచార నేరానికి పాల్పడిన జిమ్మీ యూదుడికి శిలాశిక్ష
رجم اليهود أهل الذمة في الزنى
1104 – حديث عَبْدِ اللهِ بْنِ عُمَرَ، أَنَّ الْيَهُودَ جَاءُوا إِلَى رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَذَكَرُوا لَهُ أَنَّ رَجُلاً مِنْهُمْ وَامْرَأَةً زَنَيَا فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: مَا تَجِدُونَ فِي التَّوْرَاةِ فِي شَأْنِ الرَّجْمِ فَقَالُوا: نَفْضَحُهُمْ وَيُجْلَدُونَ فَقَالَ عَبْدُ اللهِ بْنُ سَلاَمٍ: كَذَبْتُمْ إِنَّ فِيهَا الرَّجْمَ فَأَتَوْا بِالتَّوْرَاةِ فَنَشَرُوهَا، فَوَضَعَ أَحَدُهُمْ يَدَهُ عَلَى آيَةِ الرَّجْمِ، فَقَرَأَ مَا قَبْلَهَا وَمَا بَعْدَهَا؛ فَقَالَ لَه عَبْدُ اللهِ بْنُ سَلاَمٍ: ارْفَعْ يَدكَ فَرَفَعَ يَدَهُ، فَإِذَا فِيهَا آيَةُ الرَّجْمِ فَقَالُوا: صَدَقَ يَا مُحَمَّدُ فِيهَا آيَةُ الرَّجْمِ فَأَمَرَ بِهِمَا رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَرُجِمَا
قَالَ عَبْدُ اللهِ بْنُ عُمَرَ: فَرَأَيْتُ الرَّجُلَ يَجْنَأُ عَلَى الْمَرْأَةِ، يَقِيهَا الْحِجَارَةَ
أخرجه البخاري في: 61 كتاب المناقب: 26 باب قول الله تعالى (يعرفونه كما يعرفون أبناءهم)
1104. హజ్రత్ అబ్దుల్లా బిన్ ఉమర్ (రదియల్లాహు అన్హు) కథనం:- దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) సన్నిధికి (మదీనాలోని కొందరు) యూదులు వచ్చి “మాలో ఒక స్త్రీ, ఒక పురుషుడు వ్యభిచారానికి పాల్పడ్డారు” అని తెలిపారు. దానికి దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) “తౌరాత్ గ్రంధంలో శిలాశిక్ష గురించి ఏముంది”? అని అడిగారు. “మేము (వ్యభిచరించిన) వారిని అవమానపరచి కొరడా దెబ్బలు కొడ్తాము” అని అన్నారు వారు. (ఇస్లాం స్వీకరించిన యూద మతస్థుడు) హజ్రత్ అబ్దుల్లా బిన్ సలామ్ ఈ మాటలు విని “మీరు అబద్దమాడుతున్నారు. తౌరాత్ లో ఈ నేరానికి శిలాశిక్ష ఉంది” అని అన్నారు. ఆ యూదులు తౌరాత్ గ్రంధం తెప్పించి తెరచి చూపించారు. అప్పుడు ఒక యూదుడు శిలాశిక్ష ఆదేశం ఉన్న సూక్తి మీద చేయి పెట్టి దాన్ని కనబడకుండా దాచి దాని పైన ఉన్న క్రింద ఉన్న వాక్యాలను చదవసాగాడు. హజ్రత్ అబ్దుల్లా బిన్ సలాం జోక్యం చేసుకుంటూ “నీ చెయ్యి తీసేసి చదువు” అన్నారు. యూదుడు చేతిని తీస్తే అక్కడ శిలాశిక్ష ఆదేశం స్పష్టంగా ఉంది. అప్పుడు యూదులు (నిజాన్ని ఒప్పుకుంటూ) “దైవప్రవక్తా! అబ్దుల్లా బిన్ సలాం చెప్పింది నిజమే. తౌరాత్ లో శిలాశిక్ష ఆదేశం ఉంది” అని అన్నారు. దాని ప్రకారం దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) వారిద్దరికీ శిలాశిక్ష అమలు పరచమని ఆదేశించారు. ఆదేశానుసారం వ్యభిచారులిద్దరి పై రాళ్ళు రువ్వి శిక్షించడం జరిగింది. ‘శిక్షిస్తున్నప్పుడు నేను చూశాను. పురుషుడు స్త్రీకి అడ్డుగా నిలబడి తానే రాళ్ళ దెబ్బలన్నీ తింటూ ఆమెను రాళ్ళ దెబ్బల నుండి కాపాడటానికి ప్రయత్నించాడు’ అని హజ్రత్ అబ్దుల్లా బిన్ ఉమర్ (రదియల్లాహు అన్హు) తెలిపారు.
(సహీహ్ బుఖారీ-61వ ప్రకరణం-కితాబుల్ మనాఖిబ్, 26వ అధ్యాయం-ఖౌలిల్లాహి తఆలా యారిఫూనహూ కమా యారిఫూన అబ్నా అహుమ్)
1105 – حديث عَبْدِ اللهِ بْنِ أَبِي أَوْفَى عَنِ الشَّيْبَانِيِّ، قَالَ: سَأَلْتُ عَبْدَ اللهِ بْنَ أَبِي أَوْفَى، هَلْ رَجَمَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: نَعَمْ قُلْتُ: قَبْلَ سُورَةِ النُّورِ أَمْ بَعْدُ قَالَ: لاَ أَدْرِي
أخرجه البخاري في: 86 كتاب الحدود: 21 باب رجم المحصن
1105. హజ్రత్ ఫైబానీ (రహిమహుల్లాహ్) కథనం:- నేను హజ్రత్ అబ్దుల్లా బిన్ అబీ ఔఫా (రదియల్లాహు అన్హు)తో మాట్లాడుతూ “దైవప్రవక్త(సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) శిలాశిక్షను అమలు పరిచారా?” అని అడిగాను. దానికి ఆయన అమలు పరిచారని అన్నారు. “అయితే దీన్ని నూర్ అధ్యాయం (సూరా) అవతరించక పూర్వం అమలు పరిచారా లేక అవతరించిన తరువాత అమలు పరిచారా?” అని అడిగాను నేను. ఆయన “నాకీ సంగతి తెలియదు” అన్నారు.”* (సహీహ్ బుఖారీ:- 86వ ప్రకరణం- కితాబుల్ హుదూద్, 21వ అధ్యాయం-రజ్ముల్ ముహసిన్)
* నూర్ సూరా అవతరణకు పూర్వమా లేక అవతరణ తరువాతనా? అంటే “వ్యభిచారానికి పాల్పడిన స్త్రీ పురుషులిద్దరిలో ప్రతి ఒక్కరికి నూరేసి కొరడా దెబ్బలు కొట్టండి” (24:2) అనే సూక్తి అవతరించక పూర్వం దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) శిలా శిక్ష అమలు పరిచారా లేక అవతరించిన తరువాత అమలు పరిచారా? అని అర్థం. దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) నూర్ సూరా అవతరించిన తరువాత శిలా శిక్షను అమలు పరిచారు. నూర్ సూరా అవతరణ పూర్వాపరాలకు సంబంధించిన ఇస్క్ (అపనింద) సంఘటన హిజ్రీ 4,5 లేక 6లో సంభవించింది. దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) ఈ సంఘటన జరిగిన తరువాతనే శిలా శిక్ష అమలు పరిచారు. శిలా శిక్ష ప్రస్తావన ఉన్న ఈ హదీసును ఉల్లేఖించిన హజ్రత్ అబూ హుగైరా (రదియల్లాహు అన్హు) హిజ్రీ 7వ సంవత్సరంలో ఇస్లాం స్వీకరించారు. మరో ఉల్లేఖకుడు హజ్రత్ అబ్దుల్లా బిన్ అబ్బాస్ (రదియల్లాహు అన్హు) తమ తల్లితో పాటు హిజ్రీ 9వ యేట మదీనా వచ్చారు. (సంకలనకర్త)
1106 – حديث أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه، قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: إِذَا زَنَتِ الأَمَةُ فَتَبَيَّنَ زِنَاهَا، فَلْيَجْلِدْهَا وَلاَ يُثَرِّبْ، ثُمَّ إِنْ زَنَتْ فَلْيَجْلِدْهَا وَلاَ يُثَرِّبْ، ثُمَّ إِنْ زَنَتِ الثَّالِثَةَ فَلْيبِعْهَا وَلَوْ بِحَبْلٍ مِنْ شَعَرٍ
أخرجه البخاري في: 34 كتاب البيوع: 66 باب بيع العبد الزاني
1106. హజ్రత్ అబూ హురైరా (రదియల్లాహు అన్హు) కథనం ప్రకారం దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) ఇలా ప్రవచించారు:- బానిస స్త్రీ వ్యభిచరిస్తే ఆమె నేరం (సాక్ష్యాలు లేదా అంగీకారం ద్వారా) రుజువయితే ఆమెకు కొరడా దెబ్బల శిక్ష విధించబడుతుంది. ఆమెను మందలించడం జరగదు. ఆ తరువాత ఆమె మళ్ళీ వ్యభిచారానికి పాల్పడితే అప్పుడు కూడా ఆమెకు కొరడా దెబ్బల శిక్ష పడుతుంది. ఛీత్కరించుకోవడం, మందలించడం జరగదు. ఒకవేళ మూడోసారి కూడా వ్యభిచారానికి పాల్పడితే ఆమెను ఎంత తక్కువ ధరకైనా అమ్మి వేయడం జరుగుతుంది. చివరికి వెంట్రుకలతో పేనిన తాడంతటి ధర పలికినా సరే ఆమెను అమ్మి వేయడం జరుగుతుంది.* (సహీహ్ బుఖారీ:- 33వ ప్రకరణం-బుయూ, 66వ అధ్యాయం-బైవుల్ అబ్ది జ్ఙాని )
(*) ఈ హదీసుని బట్టి యజమాని స్వయంగా తన బానిసకు శిక్ష విధించవచ్చని తెలుస్తోంది. ఇమామ్ షాఫయీ (రహిమహుల్లాహ్) , ఇమామ్ అహ్మద్ (రహిమహుల్లాహ్), అధిక సంఖ్యాక ధర్మవేత్తల అభిప్రాయం ఇదే. కాని ఇమామ్ అబూ హనీఫా (రహిమహుల్లాహ్) అభిప్రాయం ప్రకారం శిక్ష విధించే అధికారం న్యాయాధిపతికి ఉండాలి. మూడవసారి వ్యభిచారానికి పాల్పడినా బానిసకు కొరడా దెబ్బల శిక్షే పడుతుంది. అయితే బానిస అనేకసార్లు వ్యభిచారానికి పాల్పడి శిక్ష విధించబడకపోయినట్లయితే, ప్రస్తుత నేరానికి ఒక్కసారి మాత్రమే కొరడా దెబ్బల శిక్ష పడుతుంది. గతంలో ఎన్నిసార్లు వ్యభిచరిస్తే అన్నిసార్లు ప్రస్తుతం శిక్ష విధించబడదు. హదీసులో బానిస మహిళను అమ్మే ఆదేశం ఇవ్వబడిందంటే, దాని ఉద్దేశం ఆమెకిక సమాజంలో ఎలాంటి విలువా లేదని తెలియజేయడమే. అధిక సంఖ్యాక ధర్మవేత్తల దృష్టిలో ఇది విధిగా పాటించవలసిన ఆదేశం కాదు. ఆహ్ల్ జాహిర్ ధర్మ వేత్తల ప్రకారం మాత్రం ఇది విధిగా పాటించవలసిన ఆదేశమే. (ఇమామ్ నవవీ – రహిమహుల్లాహ్).
1107 – حديث أَبِي هُرَيْرَةَ وَزَيْدِ بْنِ خَالِدٍ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ سُئِلَ عَنِ الأَمَةِ، إِذَا زَنَتْ وَلَمْ تُحْصِنْ، قَالَ: إِنْ زَنَتْ فَاجْلِدُوهَا، ثُمَّ إِنْ زَنَتْ فَاجْلِدُوهَا، ثُمَّ إِنْ زَنَتْ فَبِيعُوهَا وَلَوْ بِضَفِيرٍ
أخرجه البخاري في: 34 كتاب البيوع: 66 باب بيع العبد الزاني
1107. హజ్రత్ అబూ హురైరా (రదియల్లాహు అన్హు), జైద్ బిన్ ఖాలిద్ (రదియల్లాహు అన్హు)ల కథనం :- అవివాహిత అయిన బానిసరాలు వ్యభిచారానికి పాల్పడితే ఆమెకు శిక్షేమిటీ?” అని అడిగారు ఒకరు దైవప్రవక్త(సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం)ను. దానికి దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) ఇలా సమాధానమిచ్చారు: “బానిస స్త్రీ (ఆమె వివాహిత అయినా, అవివాహిత అయినా) వ్యభిచరిస్తే ఆమెకు కొరడా దెబ్బల శిక్ష పడుతుంది. ఆమె రెండవసారి వ్యభిచరిస్తే మళ్ళీ ఆమెకు కొరడా దెబ్బల శిక్ష పడుతుంది. ఆ తరువాత కూడా వ్యభిచారానికి పాల్పడితే (శిక్ష అమలు పరచిన తరువాత) యజమాని ఆమెను ఎంత చౌకగానయినా అమ్మివేయవచ్చు, చివరికి వెంట్రుకలతో పేనిన తాడంత ధర వచ్చినా సరే అమ్మివేయవచ్చు.”
(ఆమెకు ఇస్లామీయ సమాజంలో ఇక గడ్డి పరకంత విలువ కూడా లేదు)
(సహీహ్ బుఖారీ:- 34వ ప్రకరణం-అల్ బయూ, 66వ అధ్యాయం-బైవుల్ అభిజాని)
8వ అధ్యాయం – మద్య సేవనానికి శిక్ష حد الخمر
1108 – حديث أَنَسٍ، قَالَ: جَلَدَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فِي الْخَمْرِ، بِالْجَرِيدِ وَالنِّعَالِ؛ وَجَلَدَ أَبُو بَكْرٍ أَرْبَعِينَ
__________
أخرجه البخاري في: 86 كتاب الحدود: 4 باب الضرب بالجريد والنعال
1108. హజ్రత్ అనస్ (రదియల్లాహు అన్హు) కథనం:- మద్యం సేవించిన నేరస్థులకు దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) చెప్పులతో, బెత్తాలతో కొట్టి శిక్ష విధించేవారు. (మొదటి ఖలీఫా) హజ్రత్ అబూబకర్ (రదియల్లాహు అన్హు) ఇలాంటి నేరస్థులకు నలభై కొరడా దెబ్బలు విధించేవారు.
(సహీహ్ బుఖారీ:- 86వ ప్రకరణం-అల్ హుదూద్, 4వ అధ్యాయం-అజ్జర్బు బిల్ జరీది వన్నిఆల్)
1109 – حديث عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ رضي الله عنه، قَالَ: مَا كُنْتُ لاِقِيمَ حَدًّا عَلَى أَحَدٍ فَيمُوتَ، فَأَجِدَ فِي نَفْسِي، إِلاَّ صَاحِبَ الْخَمْرِ، فَإِنَّهُ لَوْ مَاتَ وَدَيْتُهُ؛ وَذلِكَ أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لَمْ يَسُنَّهُ
أخرجه البخاري في: 86 كتاب الحدود: باب الضرب بالجريد والنعال
1109. హజ్రత్ అలీ బిన్ అబీ తాలిబ్ (రదియల్లాహు అన్హు) కథనం:- నేనొకవేళ ఎవరికైనా శిక్ష అమలు పరచినప్పుడు అతను చనిపోవడం జరిగితే ఒక త్రాగుబోతు విషయంలో తప్ప నాకెలాంటి విచారం లేదు. త్రాగుబోతు వ్యక్తి శిక్ష వల్ల చనిపోతే నేనందుకు రక్త పరిహారం ఇప్పిస్తాను. ఎందుకంటే ఈ నేరానికి దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) ఎలాంటి నిర్ణీత శిక్షనూ నిర్ధారించలేదు.*
(సహీహ్ బుఖారీ:- 86వ ప్రకరణం-అల్ హుదూద్, 4వ అధ్యాయం-అజర్బుబిల్ జరీది వన్ని ఆల్)
*మద్యం సేవించిన నేరానికి కొరడా దెబ్బల శిక్ష లాంటిదేదీ నిర్దేశించబడలేదు. ఈ కారణంగా ధర్మ వేత్తల మధ్య కూడా భేదాభిప్రాయాలున్నాయి. ఇమామ్ షాఫయి (రహిమహుల్లాహ్), అబూ సౌర్ (రహిమహుల్లాహ్), అబూదావూద్ జాహిరి (రహిమహుల్లాహ్), ఇతర ఆహ్ల్ జాహిర్ ధర్మవేత్తల ప్రకారం ఈ నేరానికి శిక్ష నలభై కొరడా దెబ్బలు. ఇమామ్ మాలిక్ (రహిమహుల్లాహ్), ఇమామ్ అబూహనీఫా (రహిమహుల్లాహ్), ఔజాయి (రహిమహుల్లాహ్), సుఫ్యాన్ సూరి (రహిమహుల్లాహ్), ఇమామ్ అహ్మద్ (రహిమహుల్లాహ్), ఇస్ హాక్ (రహిమహుల్లాహ్) ల ప్రకారం ఎనభై కొరడా దెబ్బల శిక్ష పడాలి. పోతే కొరడా దెబ్బల సంఖ్య నలభై అయినా, ఎనభై అయినా, కొరడాతో కొట్టినా, చెప్పుతో కొట్టినా, బెత్తంతో కొట్టినా అన్నీ ధర్మసమ్మతమే. అయితే కొందరు ధర్మవేత్తల అభిప్రాయం ప్రకారం కొరడాతో తప్ప ఇతర వస్తువులతో శిక్షించడం ధర్మ సమ్మతం కాదు. కాని మొదటి అభిప్రాయం హదీసు ద్వారా రూఢి అవుతున్నందున ఈ రెండవ అభిప్రాయం సరయినది కాదు. వాస్తవం అల్లాహ్ కే తెలుసు. (ఇమామ్ నవవీ – రహిమహుల్లాహ్).
9వ అధ్యాయం – శిక్షాస్మృతిలో కొరడా దెబ్బల సంఖ్య قدر أسواط التعزير
1110 – حديث أَبِي بُرْدَةَ رضي الله عنه، قَالَ: كَانَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: لاَ يُجْلَدُ فَوْقَ عَشْرِ جَلَدَاتٍ، إِلاَّ فِي حَدٍّ مِنْ حُدُودِ الله
أخرجه البخاري في: 86 كتاب الحدود: 42 باب كم التعزير والأدب
1110. హజ్రత్ అబూ హురైరా (రదియల్లాహు అన్హు) కథనం ప్రకారం దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) ఇలా ప్రవచించారు:- “అల్లాహ్ నిర్ణయించిన శిక్షలు తప్ప మరే శిక్ష విషయంలోనూ (నేరస్థుడికి) పదికంటే ఎక్కువ కొరడా దెబ్బలు కొట్టకూడదు.”
(సహీహ్ బుఖారీ-86వ ప్రకరణం-అల్ హదూద్, 42వ అధ్యాయం-కమిల్ తాజీరు వల్ అదబ్)
10వ అధ్యాయం – శిక్ష నేరస్థుడికి పాప పరిహారమవుతుంది الحدود كفارات لأهلها
1111 – حديث عُبَادَةَ بْنِ الصَّامِتِ رضي الله عنه، وَكَانَ شَهِدَ بَدْرًا، وَهُوَ أَحَدُ النُّقَبَاءِ لَيْلَةَ الْعَقَبَةِ: أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ، وَحَوْلَهُ عِصَابَةٌ مِنْ أَصْحَابِهِ: بَايِعُونِي عَلَى أَنْ لاَ تُشْرِكُوا بِاللهِ شَيْئًا وَلاَ تَسْرِقُوا وَلاَ تَزْنُوا وَلاَ تَقْتُلُوا أَوْلاَدَكُمْ وَلاَ تَأْتَوا بِبُهْتَانٍ تَفْتَرُونَهُ بَيْنَ أَيْدِيكُمْ وَأَرْجُلِكُمْ، وَلاَ تَعْصُوا فِي مَعْرُوفٍ، فَمَنْ وَفَى مِنْكُمْ فَأَجْرُهُ عَلَى اللهِ، وَمَنْ أَصَابَ مِنْ ذَلِكَ شَيْئًا فَعُوقِبَ فِي الدُّنْيَا فَهُوَ كَفَّارَةٌ لَهُ، وَمَنْ أَصَابَ مِن ذَلِكَ شَيْئًا [ص:191] ثُمَّ سَتَرَه اللهُ، فَهُوَ إِلَى اللهِ، إِنْ شَاءَ عَفَا عَنْهُ، وَإِنْ شَاءَ عَاقَبَهُ فَبَايَعْنَاهُ عَلَى ذَلِكَ
أخرجه البخاري في: 2 كتاب الإيمان: 11 باب حدثنا أبو اليمان
1111. బద్ర్ యుద్ధంలో పాల్గొనడమేగాకుండా రెండవ ఉఖ్బా ప్రమాణ స్వీకారంలోనూ పాల్గొన్న ప్రతినిధులలో ఒకరయిన హజ్రత్ ఉబాదా బిన్ సాబిత్ (రదియల్లాహు అన్హు) కథనం:- దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) తన అనుచరుల మధ్య నిలబడి ఇలా అన్నారు – “ఈ విషయాలను గురించి నా ముందు ప్రమాణం చేయండి. మేము ఏ విధంగానూ అల్లాహ్ కి సాటి కల్పించము. దొంగతనం చేయము. వ్యభిచారానికి పాల్పడము. మా సంతానాన్ని హతమార్చము. ఎవరి మీదా అపనిందలను మోపము. ధర్మసమ్మతమైన ఏ ఆదేశాన్ని శిరసావహించడానికి నిరాకరించము.” ఇక మీలో ఎవరైనా ఏదైనా నేరం చేసి, దానికి ఇహలోకంలోనే శిక్ష అనుభవిస్తే, ఆ శిక్ష అతని పాపానికి పరిహారమవుతుంది. ఒకవేళ అతను నేరం చేసినప్పటికీ (ఇహలోకంలో శిక్షకు గురికాకుండా) అల్లాహ్ అతని నేరాన్ని కప్పి పుచ్చడం జరిగితే అతని వ్యవహారం అల్లాహ్ చేతిలో ఉంటుంది. అల్లాహ్ తలచుకుంటే అతడ్ని క్షమించవచ్చు లేదా. శిక్షించవచ్చు”. ఈ విషయాలను అంగీకరిస్తూ మేమంతా దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) చేతిలో చేయి వేసి ప్రమాణం చేశాము .
(సహీహ్ బుఖారీ:-2వ ప్రకరణం – ఈమాన్, 11వ అధ్యాయం – హద్దసనా అబుల్ యమాన్)
11వ అధ్యాయం – మూగజీవుల వల్ల గాని, నూతిలో లేదా గనిలో పడటం వల్ల గాని గాయపడితే, లేదా చనిపోతే నష్టపరిహారం లేదు جرح العجماء والمعدن والبئر جبار
1112 – حديث أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه، أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ: الْعَجْمَاءُ جُبَارٌ، وَالبِئْرُ جُبَارٌ، وَالْمَعْدِنُ جُبَارٌ، وَفِي الرِّكَازِ الْخُمُسُ
أخرجه البخاري في: كتاب الزكاة: 66 في الركاز الخمس
1112. హజ్రత్ అబూహురైరా (రదియల్లాహు అన్హు) కథనం ప్రకారం దైవప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం) ఇలా ప్రవచించారు:- “నోరులేని జీవి ఎవరినైనా గాయపరిస్తే లేదా చంపితే దానికి ఎలాంటి నష్టపరిహారం లేదు. అలాగే ఎవరైనా నూతిలో లేదా గనిలో పడి చనిపోతే లేక గాయపడితే దానిక్కూడా నష్టపరిహారం లేదు. భూమిలో ఏవైనా నిధి నిక్షేపాలు బయల్పడితే అందులో అయిదో భాగం బైతుల్ మాల్ (ప్రభుత్వ ధనాగారం)కు ఇచ్చి వేయాలి.” * (సహీహ్ బుఖారీ:- 24వ ప్రకరణం-జకాత్, 66వ అధ్యాయం-ఫిర్రికా జిల్ ఖుమ్సు)
* ఇమామ్ నవవీ (రహిమహుల్లాహ్) ప్రకారం జంతువు పగలుగాని, రాత్రిగాని నష్టపరిస్తే, అందులో దాని యజమాని దోషం ఏమీ లేకపోతే లేదా దాని వెంట దాని యజమాని లేకపోతే ఎలాంటి నష్ట పరిహారం లేదు. ఒకవేళ జంతువుని తోలేవాడు లేక దానిపై స్వారీ చేసేవాడు గనక ఉండి ఆ జంతువు ఏదైనా హాని కలిగించిన పక్షంలో యజమాని నష్ట పరిహారం (Compensation) చెల్లించవలసి ఉంటుంది. ఇమామ్ దావూద్ (రహిమహుల్లాహ్) , అహఁలే జాహిర్ ధర్మవేత్తల ప్రకారం యజమాని జంతువుని ఉసిగొల్పితే తప్ప, అది మరే విధంగా హాని కలిగించినా నష్ట పరిహారం చెల్లించనవసరం లేదు. ఇమామ్ మాలిక్ (రహిమహుల్లాహ్) ప్రకారం యజమాని నష్ట పరిహారం చెల్లించాలి. ఇమామ్ షాఫయి (రహిమహుల్లాహ్) ప్రకారం హాని కలిగించే అలవాటున్న జంతువుని కట్టివేయకుండా విచ్చలవిడిగా వదలి పెడితే యజమాని నష్ట పరిహారం చెల్లించవలసి ఉంటుంది. ఇమామ్ అబూ హనీఫా (రహిమహుల్లాహ్) ప్రకారం జంతువులు కలిగించే హానికి ఎట్టి పరిస్థితిలోనూ నష్ట పరిహారం లేదు.
ఎవరైనా తన సొంత భూమిలో లేదా బంజరు భూమిలో బావిగాని, గనిగాని తవ్వి ఉన్నప్పుడు అందులో ఎవరైనా పడి గాయపడితే లేదా చనిపోతే త్రవ్విన వ్యక్తి ఎలాంటి నష్టపరిహారం చెల్లించనవసరం లేదు. అయితే రహదారిలో లేదా ఇతరుల భూమిలో బావిగాని, గనిగాని త్రవ్వితే నష్టపరిహారం చెల్లించవలసి ఉంటుంది.
నిధి నిక్షేపాలని అనువదించిన చోట మూల భాషలో ‘రికాజ్ అనే పదం ఉంది. రికాజ్ అంటే అధిక సంఖ్యాక ధర్మవేత్తల అభిప్రాయం ప్రకారం నేలలో పాతి పెట్టబడిన పురాతన నిధి అని అర్థం; ఇమామ్ అబూ హనీఫా (రహిమహుల్లాహ్) ప్రకారం గనిలోని నిక్షేపం అని అర్థం.
—
మహా ప్రవక్త మహితోక్తులు (అల్-లూలు వల్ మర్జాన్) (Al-Lulu-wal-Marjaan) .
TeluguIslam.net 